Dodge Neon kontra japońskie sedany - dominacja

Dodge Neon to samochód z dwiema twarzami. Z jednej strony był to typowy pojazd ekonomiczny, z ubogim wnętrzem, słabą jakością wykonania i niepokojącymi ocenami bezpieczeństwa. Z drugiej strony, Neon okazał się prawdziwą okazją w segmencie aut sportowych. Choć w Stanach Zjednoczonych nie cieszył się dużą popularnością, w innych regionach, jak Japonia, zyskał uznanie.

W 1994 roku, japoński program Best Motoring porównał nowego Neona, Hondę Accord EX oraz Nissana Sunny 1500 Super Saloon na torze Tsukuba. I tu niespodzianka - amerykański turysta zdominował rodzimą konkurencję.

Warto zaznaczyć, że testowany Neon nie był ani modelem ACR, ani SRT-4. Była to zwykła wersja z silnikiem 2,0l i mocą 132 koni mechanicznych, współpracująca z automatyczną skrzynią biegów. Mimo braku specjalnych cech, Neon na torze zostawił Hondę i Nissana w tyle, a kierowca Neona zdawał się bawić, swobodnie manewrując w przód i tył.

Podczas praktycznego testu, Neon oferował przestronność zbliżoną do Accorda. Był to sedan, który łączył komfort wnętrza i pojemność bagażnika na równi z konkurencją, a jednocześnie zapewniał bardziej angażujące doznania z jazdy. Artykuł Bloomberga z czerwca 1996 roku dotyczący rozpoczęcia sprzedaży Neona w Japonii zapowiadał jego sukces, jednakże przeszkodą stała się wysoka klasyfikacja pojazdu, co wiązało się z wyższymi podatkami drogowymi.

Do grudnia 1996 roku, po pięciu miesiącach na rynku, sprzedaż Neona w Japonii wyniosła jedynie 900 egzemplarzy, a zainteresowanie zaczęło maleć.

Jednak mimo niskiej sprzedaży międzynarodowej i braku długowieczności, Neon zdobywał uznanie jako tani i prosty w naprawie środek transportu, który sprawiał radość z jazdy. Czy kierowcy tego modelu na pewno lepiej by się mieli z Hondą Accord? Prawdopodobnie tak, ale Neon z pewnością był szybszy.